بزغاله کوچکی که در کنار مادرش روی علفها بازی می کرد، چشمش به آسمان افتاد و با خودش گفت: این که چند لحظه پیش رنگش آبی بود! چرا حالا خاکستری شده؟ باد تندی با سرو صدا راه افتاد و بزغاله کوچولو با دستها و شاخهایش آماده دفاع شد و شروع کرد با سمهایش باد را هل دادن. باز به آسمان نگاه کرد و دید که آسمان تیره تر شده و از خورشید هم خبری نبود. جوجه کلاغی از بالای درخت گردو به او گفت: مگر نمی دانی که آسمان دارد به زمین می افتد؟ اگر دیر بجنبی، تو و بقیه زیر آن له می شوید! بزغاله هم که باور کرده بود چند قدم جلو دوید و رفت میان زمین بزرگ و بی درختی محکم ایستاد و… .