شاعر پس از شنیدن اذان مغرب به مسجد می رود و در حالی که سینه اش از رنگ و بوی مسجد پر از گُل شده است در حوض مسجد وضو می گیرد و در صف جماعت نماز می خواند. وقتی به خانه می رود درمی یابد که دستها و لباسش یکپارچه عطر و بوی یاس و گلاب می دهد.