انیس با صدای مادر از جا بر می خیزد و سطل آب را برداشته و برای آوردن آب به کوچه می رود، زیرا در کوچه آنها هر روز آب قطع می شود. در طول رفتن و برگشتن به پدرش فکر می کند و به حرفهای او که: دخترم، تا مزه سختی را نچشی، مزه زندگی را نمی فهمی … .