همه ساحل‌نشینان پیرمرد چشم‌آبی را می‌شناختند. از زمانی ‏که پسرکی خردسال بود او را دیده بودند که هر صبح ‏جمعه در کنار دریا می‌نشست و به دریا چشم می‌دوخت. سال‌ها ‏بود که دیگر هیچ‌کس سراغی از قایق‌های کاغذی که روزی ‏پسرک به دریا فرستاده بود نمی‌گرفت. اما آن صبح جمعه ‏اتفاق عجیبی افتاد.‏