عمار در زیر تازیانه‌های اُمیه می‌گفت: «او می‌گوید خدای همه یکی است و انسان‌ها از هر رنگ و نژادی با هم برابرند.» ابوسفیان خوب می‌دانست که این سخنان ساده چگونه پایه‌ی خدایی خدایان و اشرافیت قریش را می‌لرزاند. اما جز شکنجه و آزار پیامبر گرامی و ایمان آورندگان به او کاری از دست سران مشرک و متکبر قریش برنمی‌آمد.