«ممل» كه در روستاي «براسان» با خانواده‌ی خود زندگي مي‌كرد با شوق و ذوق روي قطعه زمين كوچكي كه پدرش به او عيدي داده بود مشغول كار شد. وقتي جاليز آماده‌‌ی كاشت شد و آن را بسختي آبياري كرد، نوبت كاشتن تخم‌هاي خيس خورده‌ی كدو،‌ خربزه و هندوانه شد و بعد هم ممل به تقليد از پدرش، با لباس‌هاي كهنه يك مترسك كوچك براي جاليز خود درست كرد. در كنار كار زياد روي جاليز، نمره‌ی درس‌هاي ممل چندان تعريفي نداشت ولي همه اميدش به جاليز و محصول آن بود تا نشان دهد كه پسر تنبل و بي‌هنري نبوده است. نگراني از بادهاي گرم و دغدغه‌ی نمره‌ی درس‌ها او را راحت نمي‌گذاشت. سرانجام آخرين امتحان ثلث سوم،‌ امتحان هنر و كاردستي، فرا رسيد، اما ممل باز هم بد شانسي آورد و… .