این کتاب مفاهیم فلسفی و عرفانی را در قالب داستان‌هایی با فرم و محتوای کودکانه و جذاب بیان کرده است. 

در بخشی از قصه‌ی کتاب «کلاغ خنزر پنزری» آمده است :

«کلاغ سیاهِ قارقارو، با یک دل پرآرزو، تو فکر این بود که چه کند، بال و پر سیاهشو، کجا بَرَد چاره کند، تا مثل مرغای قشنگ، با هفت تا رنگ رنگارنگ، هرجا می‌ره جلوه کنه، از سیاهی دل بکنه.

داستان‌ زیبای این کلاغ آرزومند و پرتلاش یادآور همه کسانی است که آنچه را خود دارند به درستی نمی‌بینند و بیهوده به دنبال چیزهای دیگرند.»

.

.

.

«روز پنجم: آن روز کلاغ سیاه هرچی که پیدا کرده بود، تو لانه‌اش جا کرده بود، به خودش آویزان کرد. به مرغ عروسکی گفت: «دیدی آخرش شدم مثل تو، با این چیزهای کهنه و نو!»