ماهیگیران قبل از رفتن به دریا سراغ ماهیگیر پیر می‌رفتند و وقت مناسب برای رفتن به دریا را از او می‌پرسیدند. ماهیگیر پیر به صدای دریا گوش می‌داد. انگشتش را خیس می‌کرد و با آن جهت باد و سرعت آن را می‌سنجید. آب را مزه می‌کرد و اگر همه چیز روبه‌راه بود، به مردم می‌گفت می‌توانند به دریا بروند. مدتی بود که ماهیگیر پیر خشم دریا را احساس می‌کرد، اما علت آن را نمی‌دانست. حدس می‌زد که خشم دریا ناشی از ساختن پارک جدید کنار دریا و ورود افراد غریبه به ساحل دریا باشد. به همین دلیل، او شهردار را مقصر اصلی خشم دریا می‌شمرد. اما دریا به راحتی می‌توانست با امواج کوه‌پیکر خود پارک ساحلی و مردم اطراف آن را نابود سازد. پس چرا این کار را نمی‌کرد؟ غرش دریا ادامه داشت و هرکسی به فکر چاره بود تا اینکه… .