باغ همیشه بهار
قالیبافی یک هنر قدیمی است که احتمالا اولین قالیها توسط قبایل چادرنشین آسیای مرکزی به صورت ابتدایی تهیه میشد، چرا که ماده مورد نیاز برای تهیه قالی، یعنی پشم در اختیارشان بود و با آن بافتنیهای سادهای میبافتند که برای پوشش کف چادرها، زینت اسبها و تهیه خورجینها استفاده میشد و نیازهای ابتدایی آنان را برآورده میکرد. باگذشت زمان، این کار و حرفه ادامه یافت و بر ظرافتهای آن افزوده شد تا اینکه به صورت یک هنر کامل درآمد.
کتاب حاضر، شرح مختصری از تاریخ تکامل این هنر در ایران، همراه با ارائه طرحها و تصاویر زیبایی از قالیهای نقاط مختلف کشور است.
آغاز دوران صفویه، قرن دهم هجری، با رشد و ریشه دواندن هنرهای گوناگون از جمله قالی باقی مقارن بود.
تیموریان و ایلخانان، به خلاف نیاکان خود در برابر دشتهای گسترده و سرشار این سرزمین، خوی پلنگی را رها کرده بودند و هنر و صنعتگری توانسته بود سر از خاک برکشد، اما هنوز هنر امکان رشد کامل نداشت.
از قرن دهم هجری، معماری، کاشی کاری، نقاشی و قالیبافی ارزش دیرین خود را در سرزمین ما بازیافت و هنرمندان بیشماری شناخته و نشناخته از این زمان در ساختههای خود عمر جاودان خویش را به امانت نهادند.
٧۴۶/
ب ٢۵٢ ط