زندگی هپل ها چنگی به دل نمی زند و مرتب آسمان ریسمان می بافند و به در و دیوار می زنند تا به ریش خودشان یا مفلوک دیگری بخندند. گفتم مفلوک، یاد آقا میمونه و خانواده اش افتادم. هپل ها، این طفلی ها را توی قفس روی درخت خشکی چپانده اند و به یاد ایام قدیم، سیرک میمون های سروته راه انداخته اند. هپل ها شاخه های درخت را هم چسب مالی می کنند، کلک پرنده ها را می کنند و بساط سوفله شان را ردیف می کنند. سروکله ی رلی پلی که پیدا می شود، میمون به سرش می زند گوشمالی حسابی به هپل ها بدهد.