داستان در خیال دخترکی روی می‌دهد که پاهایش از حرکت کردن ناتوان است.

 دخترک از پنجره‌ی خیالش از دشتی گذر می‌کند، دشتی با هفت اسب. هر یک از اسب‌ها به رنگی‌اند و فقط اسب یک‌ام بی‌رنگ است، پس هر کدام از اسب‌ها رنگی به او می‌دهند. در ادامه‌ی داستان، هریک از اسب‌ها جایی دارند و فقط اسب هفت‌ام جایی برای بودن ندارد، پس هرکدام از اسب‌ها پاره‌ای از جای خود را به او می‌دهند تا او هم دارای جا بشود و بدین‌گونه است که او صاحب همه‌جا می‌شود. و اما همه‌ی اسب‌ها فکر و خیالی در سر دارند و فقط اسب یکم‌ام است که چیزی برای خیال‌کردن ندارد، پس هرکدام از اسب‌ها گوشه‌ای از فکر و خیال‌شان را به او می‌دهند و بدین ترتیب سرِ اسب یک‌ام پر از فکرهای قشنگ می‌شود. زمان می‌گذرد و وقت بازگشت اسب‌ها می‌رسد. اسبی که از یک رنگ بیش‌تر دارد و اسبی که از یک جا بیش‌تر دارد و اسبی که از یک فکر بیش‌تر دارد هرکدام از رنگ‌های‌اش، جاهای‌اش و فکرها‌ی‌اش به دخترک می‌دهند و دخترک سرشار از شادی می‌شود. اسب‌هایی که از دیگران رنگ و جا و فکر گرفته‌اند به دختری که در خیال خود به آنها جان داده است رنگ و جا و فکر می‌بخشند. دخترک آنها را برای ساختن قصه‌ی هفت شب، هفت ماه دعوت می‌کند و این گونه است که اسب‌ها جاودانه می‌شوند.