چستر وسط سال وارد مدرسه‌ای جدید می‌شود و همه‌چیز  به نظرش کسل‌کننده می‌آید! 

او معلم جدیدش، خانم تیت را دوست ندارد و خوشحال نیست مجبور شده کنار جو بنشیند، پسری که به نظرش مغزنخودی است!

در کلاس خانم تیت، قرار است هرکس پروژه‌ای تحویل دهد و چستر مطمئن است اگر جو با این خط خرچنگ‌قورباغه و نامرتبش چیزی تحویل دهد، پروژه‌ای کثیف و نامرتب و با حروف و عددهای درهم ‌و برهم خواهد بود. چستر نمی‌خواهد بقیه جو را مسخره کنند! تصمیم می‌گیرد به او کمک کند! کمکش این است که به جو در نوشتن کمک کند؟ نه! تفاوت این کتاب با بقیه‌ی کتاب‌های مشابه همین‌جاست. چستر به جو پیشنهاد می‌کند اسم پروژه‌اش را بگذار: چطوری خیلی بدخط بنویسیم؟

و...