شعر قطار چهارشنبه‌ها: 

زندگی قطار کوچکی‌ست

 من سوار واگن چهارشنبه‌ام

 پشت پنجره هوا چه رنگی است؟

پرده را کنار می‌زنم

شب گذشته است

واگن چهارشنبه خالی است

 چند قطعه شعر توی یک کتاب...

 یک مداد توی‌ دست...

 پنجره که می‌رسد به آسمان و ابرها...

 وقت رفتن است

 می‌روم به پنج‌شنبه با اجازه‌ی خدا.