با ورود سه پایه‌های به شهر اتفاقی افتاد که انتظارش را نداشتم. حس کردم ضربه‌ای وحشیانه بر تمام اعضای بدنم فرود آمد. ضربه‌ای از جلو و از بالا که من را خرد کرد. تلوتلو خوردم و سقوط کردم. دیدم که همراهانم نیز همین‌طور می‌شوند. کف اتاقک، ما رابه سوی خود می‌کشید. گویی ما ذرات آهن بودیم و اتاقک آهن‌ربا. کوشیدم برخیزم. فهمیدم در اثر ضربه دچار این وضع نشده‌ام، چیز دیگری در بین بود. تمام اعضای بدنم مثل سرب، سنگین شده بود. بلند کردن دست و حتی تکان دادن انگشت، کاری دشوار بود. تلاش زیادی کردم و برخاستم. انگار باری عظیم بر پشت داشتم. نه تنها بر پشت، بلکه بر هر ذره‌ی استخوان‌ها و عضله‌های بدنم.  

...