نویسنده در کتاب هستی‌شناسی به دنبال پاسخ این پرسش‌ها و مجموعه‌ای از پاسخ‌ها می‌گردد و می‌کوشد این کتاب را با نگاهی فلسفی ورق بزند.

اینها جملات کوتاهی است که باب موضوعی فلسفی از کتاب‌های مجموعه «پرسش‌های نخستین، پاسخ‌های بی‌پایان» را آغاز می‌کند. کتاب‌هایی که با سوال‌های طنز مفاهیم بزرگ فلسفی را آغاز می‌کند و با همین لحن و چینش کلمات آن را تا انتها ادامه می‌دهد.
عناوین این کتاب‌ها به اندازه‌ای جالب است که مخاطب نوجوان درگیر مسایل اجتماعی و سیاسی جامعه را مشتاق خواندن می‌کند.

«چه رفتاری خواهم داشت وقتی تیراندازی شروع شود؟» اسم کتابی است که نادر شهریوری (صدقی) در آن به مبحث هستی‌شناسی می‌پردازد و در کتاب «چه کسی بود صدا زد اصغر؟» مازیار سمیعی پرسش‌هایی درباره شناخت را مطرح می‌کند و می‌خواهد این سوال را که شناخت چه وقت کامل می‌شود؟ و آیا چنین چیزی هرگز اتفاق می‌افتد؟ پاسخ بگوید اگر بتواند.

این مجموعه سوالات دیگری را هم می‌پرسد مانند کتاب «با برده‌ها می‌رقصد» که درباره اخلاق است؛ اخلاقی که هر لحظه ما را درگیر می‌کند. سوال البته کمی تفننی‌تر پرسیده شده است. یک کشتی در میان دریای متلاطم گرفتار شده است.

باید چند نفر از مسافران را به دریا انداخت تا دیگران نجات پیدا کنند. حالا کدام یک از مسافران باید به دریا انداخته شوند؟ قرار است از دریچه فلسفه، به اخلاق در این کتاب نگاه شود اما مساله را می‌توان عمومی‌تر نیز یافت و بررسی کرد.

تعداد آدم‌هایی که از ریاضی بدشان می‌آید زیاد است و برخی هم معتقدند مگر از عدد چیزی هم سر راست‌تر هست. اگر نوجوانی آنقدر حال داشته باشد که کتاب «این صفرهای دوست‌داشتنی» را بخواند شاید شکل دیگری از معجزه اعداد به او نشان داده شود. نام «مهدی یوسفی» بر آن قرار دارد.

شاید بهترین کتاب برای اینکه به حال و هوای اعتراضی یک نوجوان بخورد کتاب «شاید این کتاب آلت قتاله باشد» است که همه چیز را زیر سوال می‌برد و می‌پرسد آیا جهان دور و بَر ما واقعا وجود دارد؟ آیا چیزی که در دست شماست، واقعا یک کتاب است؟ و آیا واقعا حسین شیخ‌الاسلامی نویسنده آن است؟ و در نهایت در کتاب «سازمان قوری‌های متحد» خود خواننده نوجوان زیر سوال می‌رود «من» کی هست، چی هست، یک فنجان است یا... سوال‌های این مجموعه هربار خیلی آسان طراحی می‌شود مثلا نامه‌ای ربوده شد و هیچ‌کس نمی‌تواند پیدایش کند. اما آیا اصلا نامه‌ای وجود داشته؟