چکیده
رسانه‌های تصویری نقش تعیین‌کننده‌ای را در رشد احساسی کودکان دارند. در بین رسانه‌ها، این تلویزیون است که حضور روزانه‌ای در زندگی بیشتر کودکان دارد. نتایج تحقیقات درباره‌ی مشاهده¬ی خشونت در برنامه‌های تلویزیونی نشان می‌دهد که با تماشای چنین برنامه‌هایی کودکان ممکن است نسبت به درد و رنج دیگران حساسیت کمتری نشان داده، همچنین با احتمال بیشتری رفتار خشونت‌آمیز یا صدمه‌آوری نسبت به دیگران نشان دهند. برنامه‌ای که شخصیت اصلی‌اش رفتار یاریگری داشته باشد، کودکان را تحت تأثیر قرار می¬دهد تا رفتار همدلانه‌ی او را در موقعیتی مشابه تکرار کنند. با کمک به کودک که منتقدانه درباره‌ی محتوای خشونت در رسانه بیندیشد، والدین می‌توانند تأثیر خشونت رسانه را کاهش دهند. کودکانی که می‌دانند رسانه‌ واقعی نیست، کمتر تمایل دارند که گرایش‌ها و رفتارهای ناسالم نمایش داده شده در رسانه را اقتباس کنند. دهه‌ها تحقیق نشان داده است که آموزش و سواد رسانه‌ای، جوانانی سالم‌تر و انعطاف‌پذیرتر را بار می‌آورد.