اشاره
راه یافتن به دنیای کودک اصولاً دیر انجام می‌پذیرد و لازمه‌ی گذشت زمان است. گره زدن دانش نظری با نمایش خلاق و حوزه¬های مرتبط به آن، یک کار عملی است که در این مسیر دانش¬آموختگان نمایش می‌بایست با علوم تربیتی آشنایی پیدا کنند. از آنجایی که پرورش انسان، وابسته به بازی، تمرین و عمل است، بازی و بازیگری نیز حوزه‌ی عمل کودک در درون انسان محسوب می‌شود و نتیجه‌ی آن نیز چیزی جز پرورش انسان و توانایی¬های او در مسیر «شدن» نیست.