تو ای نوباوه‌ی کوچک، در پهنه‌ی رهایی آسمانی‌ات / بر فراز هستی انسان‌ها در درخششی
در این مقاله بر رشد و گسترش رمانتیسیسم و نفوذی که بر شعر کودک تاکنون داشته پرداخته‌ایم. به راستی چرا انگاره‌های رومانتیک‌ها در شعر کودک تا این حد بنیادین و مهم بوده است؟ البته پاسخ ساده و دمِ دستی به این پرسش این است که رومانتیک‌ها برخی از بهترین اشعاری را که تا به امروز زبان انگلیسی به خود دیده است، سروده‌اند؛ اشعاری که هنوز بعد از دویست سال از زمان انتشارشان شورانگیز و جذاب‌اند. برخی از اشعار رومانتیک‌ها برای مخاطب نوجوان امروز، هم به لحاظ موضوع و هم به لحاظ زبان شعری به راحتی قابل فهم است. در واقع، یکی از نقدهای وارد بر شعر اولیه‌ی رومانتیک‌ها، ساد‌گی و بچه‌گانگی‌ این نوع اشعار در فرم و زبان و هم در محتوا بود. دوران کودکی، خود یکی از علایق بزرگ رومانتیک‌ها به حساب می‌آمد، همان‌طور که حوزه‌ی مورد علاقه‌ی پیوریتن‌ها نیز بود، با این تفاوت که دیدگاه‌هایی درباره‌ی کودکی که در قلب آرمان رومانتیک جای داشت، در اندیشه‌ی پیوریتن‌ها یکسر غریب می‌نمود. وردزورث ، به ویژه دوران کودکی را با زبانی شبه- تمثیلی به تصویر می‌کشید. وی در یکی از معروف‌ترین اشعارش می‌نویسد «کودک پدر انسان است».
مترجم مقاله : عظیمه ستاری
کارشناس ارشد زبان‌شناسی از دانشگاه تهران