نقش قصه گویی  ، در انتقال مفاهیم دینی به کودکان

دسته : ادبیات
نویسنده : بتول آقاجانی - مربی مسئول کانون پرورش فکری شفت - استان گیلان
گروه سنی : ۱۶ تا ۱٨ سال به بالا

پژوهنده به تعریف قصه می پردازد و سپس به توضیح و تبین نقش قصه گویی و در غایت نگارنده به تاثیر قصه گویی در پرورش حس دینی اشاره می کند .

شرح مقاله

نقشقصهگويي

    درانتقال مفاهيم ديني بهکودکان                                                                          

     

    قصه در لغت به معنای حکایت، داستان و سرگذشت آمده است( معین ، 1375) .قصه به سخن یا نوشتههایی ازروزگاران قدیم و جدید اطلاق میشود که در آن شخصیت های گوناگون خیالی یا واقعی، درخلال آن رشد میکنندو عناصر اصلی به شیوه معینی با یکدیگر مرتبط میشوند و با قصدمعینی که نویسنده دارد در جهتی حرکت میکنند( معینی ، 1390) . قصه  ها روش غیرمستقیم برا ی آموزش، انتقال تجربهها و تاریخ هر قوم از نسلی به نسل دیگر پدید آمدهاند و بابیانی غیر مستقیم کودک را به اصلاح رفتار دعوت میکنند(سنگری،1372) .قصه گویی هنری ارزشمند است که میتواند تمام مسائل مربوط به زندگی را دربربگیرد و مخاطب(مخصوصا کودکان و نوجوانان) را در همه جوانب زندگی راهنمایی کند وبا گسترش تخیل آنان ، تجربههای بسیاری را برایشان فراهم آورد و خلاقیتشان رابرانگیزد و علاوه بر اینکه اوقات فراغت آنان را دلپذیر و سودمند کند، آنان را باجهان وسیع فرهنگ و تاریخ و اطلاعات منطقهای، بومی آشناسازد( چمبرز، 1376). پرداختن به قصههای دینی مذهبی ارزش و اعتبار خاص رادارد زیرا قصهگویی را در خدمت انتقال و فهم آسمانیترین کلام و برترین سخن قرار داده و پیامبرگونه کلام خدا را با بیانی هنرمندانه به بندگان پاک و معصوم یعنی بچهها برساند.امتیاز دیگر این نوع قصهگوییها پرداختن به شیوههای هنرمندانه و جذاب است برای تقویت خداپرستی و دین داری مخاطبان(غنی ، 1374) . برای دست یافتن به تعریفی از مفاهیم دینی لازم است تصوری از دین داشته باشیم. دین در زبان فارسی گاه به معنای کیش، آیین و طریقت آمده است. در زبان عربی این واژه به معنای اطاعت ،انقیاد ، آیین و شریعت آمده است. مفاهیم دینی عبارت است از مجموعه آموزههای هدفدار،به منظور آموزش گزارههای معتبر یک دین به افراد دیگر، به نحوی که آن افراد درعمل و نظر به آن آموزه ها متعهد و پایبند گردند(داودی، 1386) . خداوند متعال، علت نخستین همهی موجودات است و همه موجودات با واسطه یا مستقیم، معلول اویند(عبدالهی، 1394). از نظر امام علی (ع) سرلوحه دین، شناخت خداونداست؛ زیرا سایر مبانی اعتقادی انسان بر مبنای شناخت توحیدی او استوار میگردد و اگرانسان در این مسئله شناخت درستی داشته باشد، میتواند در سایرمراحل کمال گامهای درست و محکمی در مسیر سعادت غایی بردارد. مسئله وجود خداوند  یکی از مهمترین و سابقهدارترین مسائل فکری انسان است و اعتقاد یا عدم اعتقاد به وجود خداوند نقش بسیار مهمی را در سعادت یا شقاوت انسانها دارد. پس بر هر انسانی لازم است که در پی شناخت این مسئله باشد که آیا در واقع خدایی وجود دارد یا این که این عالم به خودی خود به وجود آمده است . به همین دلیل از منظر امام علی (ع) شناختن خداوند متعال، برترین معرفت معرفی شده است  (یزدی، 1393). 

  واژه راست گویی و صداقت از صدق آمده که به این معنا است که گفتار و یا خبری که داده میشود، مطابق خارج باشد و کسی را که خبرش مطابق با واقع و خارج باشد صادق و راستگو می گویند(طباطبایی، 1417ه.ق). راستگویی از اعمال نیک و پسندیده انسانی بوده و نزد دین و خرد از جایگاه ویژهای برخورداراست. اسلام دین دعوت به فطرت انسانی است و فطرت پاک انسانی ایجاب میکند که انسان سالم و متعادل، دل و زبانش یکسو و هماهنگ باشد، ظاهر و باطنش یکی باشد و آنچه راباور دارد بر زبان جاری کند. احترام به معنای احساس ارزش و اعتبار برای کسی است وخود فرد آن را به دست می آورد. نیکی و احسان به دیگران، صفتی پسندیده و ممدوح است که هم از نظر عقل و هم از نظر عرف مورد تایید است. همه ی جوامع بشری برای این صفت پسندیده، اهمیت خاصی قائلند و فاعل آن را محترم می شمارند(فاتح بشیر،1390).راه های مختلفی وجود دارد تا از طریق آن به کودکان یاد بدهیم که چطور به سایرین احترام بگذارند. یکی از عوامل مهم در جلب احترام، احترام گذاشتن به خود است. احترام به خود یعنی درک ارزش وجودی خود و داشتن برخوردی مؤدبانه و محترمانه با خود(برادر،1382). طالبیان، محمدرضا (1377)پژوهشی تحت عنوان" سنجش دین داری جوانان"انجام داده است. در این مطالعه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل،که بر روی دانش آموزان دبیرستان های روزانه دولتی استان تهران در سال تحصیلی1376-1377 با روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شده است به این نتیجه رسیده که ازهر شاخصی برای دین داری استفاده کنیم، افراد نمونه تحقیق دارای گرایشها و تعلقات دینی بالایی هستند. در این پژوهش، دین داری اکثر افراد نمونه تحقیق ، قوی ارزیابی شده است و در مقابل، تنها 6/2 در صد از افراد، دین داری ضعیفی داشته اند.

ابارشی، ربابه(1392) تحقیق تحت عنوان "تاثیر قصه گویی همراه با ایفای نقش بر یادگیری مهارتهای اجتماعی" انجام داده است. تحقیق حاضر از نوع شبه تجربی ، با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری متشکل از 30 کودک بودند که به طورتصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش5/2 ماه، 25 جلسه تحت آموزش مهارتهای اجتماعی با شیوه قصهگویی همراه باایفای نقش قرار گرفت. داده ها پس از اتمام جلسات جمع آوری و با استفاده از آزمون tبرای گروه های مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی از طریق قصهگویی همراه با ایفای نقش باعث بهبود رشد اجتماعی و اجتماعی شدن در آزمودنی ها بود.خانبانی، مهدی(1386) پژوهشی تحت عنوان "نقش قصهگویی در پرورش روحیه ملی و احساس مذهبی کودکان و نوجوانان" انجام داده است. به همین منظوراز میان دانش آموزان دختر و پسر شهر اصفهان 54 نفر به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب و 36 نفر برای انجام برنامه قصهگویی انتخاب شدند. روش پژوهش آزمایشی با گروه کنترل بود. گروه آزمایش 14 جلسه، هر هفته 3 جلسه 45 دقیقه ای زیر تاثیر برنامه قصهگویی قرارداشتند و گروه کنترل در این مدت برنامهای دریافت نکردند. یافتهها نشان دادقصهگویی در پرورش روحیه ملیمذهبی گروه زیر آموزش، تاثیر معناداری داشته است. این تفاوتها با گروه کنترل معنادار بود. در دهه 1960رونالد گلدمن پژوهشهای گسترده ای درباره رشد و تکامل تفکر دینی کودکان و نوجوانان آغاز نمود. روش وی این بود که ابتدا داستانهایی از حضرت موسی و عیسی(ع) برای کودکان تعریف و سپس درباره محتوای آنها پرسشهایی را مطرح میکرد.او با استفاده از این روش تایید و مشخص نمود که تعریف داستانهای مذهبی که کودکان بین خود و قهرمان داستان یک نوع رابطه ایجاد کرده و خود را به او نزدیک مینمایند درتکامل تفکر دینی آنان موثر است.ویدرز، جیمز (2011) مطالعه ای را باعنوان"نحوه استفاده از داستان های اجتماعی بر آموزش رفتارهای اجتماعی"انجام داد که نتایج آن نشان میدهد استفاده از داستانهای اجتماعی آموزش رفتار اجتماعی را تسهیل میکند .

 

منابع

1) داودی،محمد(1386). سیره تربیتی پیامبر(ص). انتشارات سمت.

2) دهستان یاردکانی، نرگس(1389). نگاهی به نقش آموزشی قصه در برنامه ی درسی دوره ی ابتدایی.پروند، دوره12، شماره8، ص29-31.

3) سنگری، م (1372). هدفها و شیوه های داستان پردازی در قرآن. مجله ادبیات داستانی، شماره26-27.

4) عبدالهی،مهدی(1394). قانون علیت به مثابه بنیان هستی شناختی، خداشناسی و عقلی. قبستان، سالبیستم.

 

              بتول آقاجاني

 مربي فرهنگي مرکز شفت 

 

 

مشخصات مقاله
موضوع : ادبیات