بررسی درون مایههای دینی در ادبیات کودک
ادبیات کودک و نوجوان گونهای از ادبیات است که جداسازی آن از بخشهای دیگر ادبیات با سن مخاطبان آن انجام میشود. ادبیات دینی کودک و نوجوان در مقوله ادبیات کودک و نوجوان قرار میگیرد. ادبیات کودک و نوجوان نیز به مجموعه خواندنیهای رسمی کودکان و نوجوانان اطلاق میشود. ادبیات اخلاقی شامل نوشتههایی میشود که موضوع و مضمون اصلی آنها مذهب و باورهای اعتقادی باشد. البته ایمان به ادیان الهی، باور به وجود خالق هستی و ... در این دسته جای میگیرد. به عبارت دیگر هر کدام از آثاری که برای کودکان بر اساس حکمت در نظام هستی و لزوم وجود آفریدگار برای خلقت و هدفمند بودن آفرینش نوشته شده باشد، در دسته ادبیات اخلاقی کودک و نوجوان قرار میگیرد.
هدف پژوهش حاضر استخراج درونمایهها و موضوعهای دینی مذهبی موجود در آثار نویسندگان و شعرای حوزه ادبیات کودک در دهه هشتاد در آثار منتشر شده کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بوده است.رویکرد پژوهش حاضر توصیفی- تفسیری، روش دادهیابی اسنادی و روش دادهکاوی تحلیل محتوای قیاسی و استقرایی بوده است.
نتایج پژوهش نشان داد که موضوعهایی مانند خدا، نیکی کردن، عاقبت کار بد، دروغگویی و راست-گویی، اندیشه¬های نیکو، دوست داشتن، مهربانی، صمیمیت، دعا، راز و نیاز با خدا، دوست داشتن پدر و مادر و.. و موضوعهای اخلاقی در حوزه ادبیات کودک در دهه هشتاد در آثار منتشر شده کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بوده است. از مهمترین شعرا و داستان¬نویسان حوزه کودک در این دهه میتوان به آثار جعفرابراهیمی (شاهد)،افسانه شعبان¬نژاد، ،مصطفی رحماندوست، کلر ژوبرت، نوراحق پرست، عرفان نظرآهاری اشاره کرد. نتایج هم¬چنین نشان داد که از بین موضوعهای موجود به موضوعهای راست¬گویی،مهربانی،عاقبت کار بد ونیکی کردن بیشتر از مفهومهای دیگر پرداخته شده است.
واژگان کلیدی:ادبیات کودک و نوجوان،کانون پرورش فکری،ادبیات دینی،دهه هشتاد، درون¬مایه